ป้าเห็นดอกนี้มานานแล้ว สมัยที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ เคยนึกประหลาดใจว่า มันมาจากที่ไหน อยู่ๆ วันดีคืนดีก็มีดอกสีม่วงๆ โผล่บานจากพื้นดิน มีแต่ดอกไม่มีใบเลยสักใบ แล้วดอกก็บานอยู่ไม่นาน กลีบดอกบอบบางมาก รดน้ำแรงๆ ก็ช้ำแล้ว ป้านึกว่าตลอดว่ามันเป็นพวกกล้วยไม้ดิน

ตกลงว่า เจ้าปรอดน้อย ก็ยังคงอยู่กับเรานะคะ ตอนนี้เริ่มโต จากหางสั้นๆ เป็นหางยาว ที่ทำงานป้าเรียกว่า ไอ้จิ๊บ หรือไม่ก็ จิ๊บจิ๊บ

ไอ้จิ๊บ กินทุกอย่าง แล้วแต่ใครจะป้อนอะไร แต่พออิ่มก็จะไม่กิน ตอนนี้พยายามหัดให้จิกอะไรกินเอง แต่ก็ไม่ค่อยจะได้ผลหรอก เพราะแม่ๆ มันเยอะ พอไอ้จิ๊บอ้าปาก ใครๆ ก็อยากป้อน แล้วเจ้านี่มันติดคน พอหิว ก็บินมาเกาะไหล่ เกาะหัวคน ใครจะอดใจได้

ป้าชอบกินเต้าหู้ แต่เต้าหู้ที่ขายตามตลาดสดทั่วไป ไม่ถูกใจ บางทีแช่น้ำจนเริ่มจะบูด ซื้อมาเก็บไว้ในตู้เย็นไม่เท่าไหร่ เป็นเมือกลื่นต้องทิ้ง เคยคิดจะทำเต้าหู้กินเอง ไปหาข้อมูล ก็พบว่า ถ้าจะทำเต้าหู้แข็ง เราต้องใช้ดีเกลือ แต่ถ้าจะทำเต้าหู้อ่อน เราต้องใช้ ผงหินอ่อน ภาษาจีนเรียก "เจี๊ยะกอ" ภาษาทางเคมีคือ "แคลเซียมซัลเฟต"