การเกษตรมีเรื่องให้ต้องใช้จ่ายตลอดจริงๆถ้าเราจะทำให้มันยั่งยืนแต่มันก็จะขัดแย้งตรงที่เราไปไม่ได้ทุกวัน จะให้ใครมาสูบน้ำไว้ก็ไม่ได้ทางเดียวที่ดีที่สุดคือการต่อประปาหมู่บ้านมาใช้ เพื่อให้เกิดแรงดันในท่อตลอดเวลา คราวนี้ต้นไม้ก็จะรอดในหน้าแล้งมากขึ้น ไม่ทำก็ไม่ได้ เพราะต้นไม้เขาอุตสาห์โตมาจนเป็นร่มเงาสวยงามเราต้องช่วยเขา

เราเองผ่านทุกอาทิตย์โรงงานนี้อยู่ทับคาง โทรไปถามว่าขายไหมเขาบอกว่าขาย ที่โรงงานก็ขาย ผมว่าหลายแห่งน่าจะมองตรงนี้นะ ขายที่โรงงานได้เงินเลย เกษตรกร ละแวกนั้นก็ได้ใช้ของราคาต้นทุนบวก ภาษี ต้องขอบคุณ บ.พีเอส พี่ไพพ์ ผลิตท่อ พี อี เป็นธุระให้ผมได้ของวันอาทิตย์ ท่อ ขนาด 1 นิ้ว

ระยะทาง การเดินท่อน้ำ ประมาณ 300 เมตรแต่ได้แค่ท่อไม่จบแค่นั้น ประปาต่างจังหวัดต้องลงทุนเองหทด ท่อ ข้อต่อ รวมทั้งทิเตอร์น้ำด้วย นี่ยังไม่รวมค่าแม็คโคร น้อยขุดอีก

เตรียมเคลียร์ท้ายรถซะหมด เพื่อจะได้ใสม้วนท่อ พีอี สามม้วน เลยขาดบันไดไป เหมือนขาดอะไรบางอย่าง 555 บรรทุกไปทุกอาทิตย์

ว่าจะไม่ทำอะไรแล้ววันนี้อดไม่ได้อีก แป้นรองปั้มน้ำปลวกกินหมดทนดูไม่ได้ต้องจัดการเจาะเชอร่าซะเลย

งานสวนก็ต้องเก็บเกี่ยวการแฟ กลับบ้านเพื่อลองคั่วมืออีกสักครั้ง ได้มาผสมกับกาแฟที่ปากน้ำ

อย่างอื่นก็ต้องเอากลับบ้านด้วยเราจะได้ทานของที่ปลอดสารครับ

็

นอกจากกาแฟแล้วโกโก้ก็น่าจะได้เห็นเมล็ดในปีนี้แหละจะได้รู้ว่าช็อกโกแลตทำยังไง

ภาพวิวที่สวนมีมากมายแต่การถ่ายไว้จะมีประโยชน์มากในการย้อนดูว่าต้นอะไรอายุแค่ไหนวิวสวยๆก่อนจบนะ