บางครั้งความเป็นตัวตนของเรา ก็ไม่ได้มีที่เดียว สวนพชร เกิดจากแรงบับดาลใจจากหลายแห่ง ส่วนหนึ่งกิดจากความรักในที่กว้าง สามารถทำอะไรได้หลายอย่างบนที่ดินของเรา แต่เบื้องหลังแห่งแรงบันดาลใจมาจากการเลี้ยงดูหล่อหลอม มาจากไร่ที่พ่อซื้อไว้ บ้านหลังที่สองของตระกูลเรา ทุกอย่างถูกดองไว้ให้ผ่านกาลเวลา ทำให้เราได้ไปเยี่ยม พี่ ชายพี่สาว หรืออีสานเรียกว่าเสี่ยว มาชมภาพบรรยากาศการเยี่ยมบ้านบุญไพศาลกันนะ
บ้านไร่ของพ่อ แบ่งเป็นสองส่วน ส่วนแรกเป็นที่ไร่สำหรับทำไร่มัน หรือข้าวโพด อีกส่วนจะเป็นที่อยู่อาศัย มีบ้านและล้อมด้วยไม้ผล
เหมือนทุกปี เราก็ไปกัน สามคนพี่น้อง นานๆจะมีน้องกุ้งมาจากเมืองนอกไปด้วยกับเรา
บริเวณบ้านมีไม้ผล เช่น มะม่วงกระท้อน ไผ่รวก มะพร้าว เยอะแยะ ผมไปปลูกไว้ตั้งแต่เด็กๆ
เหมือนพี่ชายเหมือนพี่สาว ทุกคนต่างเคารพพ่อ และแม่เป็นอย่างมาก คุ้ยเคยกับผมตั้งแต่ผมยังเด็กเหมือนครอบครัวเดียวกัน ไปครั้งนึงก็เตรียมเสื้อผ้า ของใช้ไปฝากกัน
เขาก็เตรียมของฝากแบบพื้นบ้านให้เราไปใช้ไปทานกัน ปลอดสารพิษ ไม้กวาดใช้ดีกว่าที่ขายในเมือง พริกแห้งก็ให้เราไปเยอะ
ภายในบ้านก็น่าอยู่แบบบ้านนอกอะนะ ทำความสะอาดซะก็อยู่ได้แล้ว ที่ที่พ่อเคยนอนชงกาแฟ ทานกัน
ความเจริญมาเยือน ถนนหน้าบ้านเป็นลาดยางเรียบร้อย หนีไม่พ้นเนอะความเจริญ ทุกคนอยากได้ แค่นี้ก่อนไว้จะอัพบล็อกสวนพชร ต่อ