ไปสวนสัปดาห์นี้ พอดีคุณลุงปลัด ได้ชวนไปรับประทานอาหารที่บ้าน ได้พบกับคุณลุงสมบัติ เพื่อนคุณลุงปลัด ซื้อที่ดินระเเวกเดียวกับบ้านคุณลุงปลัด คุยกันสนุกลุงบัติกับป้าเอี้ยงจึงชวนให้วันรุ่งขึ้นไปเที่ยวบ้าน เป็นบ้านสำเร็จรูปครับ มาดูภาพกันจ้า
ขนาดพออยู่ครับ 2 คนสบายลุงบัติสั่งมาจากกำแพงเพชรราคา 390000 บาท ยกเป็นสองชั้น เลยต้องมีบันได เพิ่มบันไดอีก 10000 บาท สรุปแล้วเฉพาะบ้านกับบันได 400000 บาทพอดีครับห้องน้ำอีกครับแต่ก็เป็นทางเลือกหนึ่งสำหรับบ้านสวนครับ ใครอยากมีบ้านก็ดูไว้จ้า
งานไม้ภายในเรียบร้อยและแข็งแรงดีครับลงวานิชเรียบร้อย โครงสร้างก็ดีเป็นไม้เนื้อแข็ง เป็นทางเลือกของคนอยากมีบ้านสวนจ้า
ขออนุญาต ให้เห็นเจ้าของบ้านครับ คุณป้านกเอี้ยง บอกว่าให้เก็บผ้าข้าวม้าก่อนถ่ายผมว่าไม่ต้องครับมันเป็นบ้านคนก็อย่างนี้แหละครับ
หมานเหตุ : ต้องขอขอบคุณ คุณป้านกเอี้ยง คุณลุงสมบัติ และคุณลุงบุญปลูก คุณป้าวนิดา ที่ให้ผมได้มาเจอคุณลุง คุณป้าทั้งสองท่าน และอนุญาตให้นำภาพมาลงเวปครับ บ้านสวนพชรขอขอบคุณมากครับ
ความคิดเห็น
ไอ้ที่ว่าวานิชอาจจะโบราณไปหน่อยครับ วานิชก็เป็นสารเคลือไม้เหมือนพวกเบเยอร์ อะไรแบบนี้แหละครับ ก่อนที่ไม้จะออกมาสวยแบบที่เราเห็นเค้าใช้สีย้อมไม้ก่อนคือทาไปแล้วทำให้ลายไม้สวยงามเด่นขึ้นมา แลดูแข็งแรงครับ (โบราณก็พวกชแล็ก)เสร็จแล้วก็เคลือบด้วยพวกโพลิเมอร์เหลวเช่น เบเยอร์ หรือ วานิช ทีโอเอ เพื่อกันน้ำครับ ขั้นตอนงานไม้ก็เป็นอย่างที่บอกเนี่ยแหละครับ บางครั้งที่เราเห็นสีเหมือนไม้มะค่าที่ไหนได้ย้อมสีให้เหมือน แต่จริงๆๆเป็นไม้ก้ามปู 555 (น้ำหนักผิดกันครับ )
งานไม้ภายในเรียบร้อยและแข็งแรงดีครับลงวานิชเรียบร้อย สงสัยความหมายของคำว่า ลงวานิช ครับคุณปัท
สมัยเด็กๆ พ่อจะต่อโต๊ะเขียนหนังสือให้พวกเรา หรือ ทำฝาผนังกั้นห้อง พ่อจะใช้ไม้ ป้าอ้อไม่รู้จักหรอกค่ะว่า โต๊ะเขียนหนังสือทำจากไม่อะไร แต่ฝากั้นห้องนี่ทำจากไม้สัก แต่ก่อนคิดว่าน่าเบื่อมาก เพราะว่าพ่อจะใช้ให้เราขัดไม้พวกนี้ด้วยกระดาษทรายค่ะ วิธีการก็คือ หาไม้แปร ตัดประมาณเท่าที่มือเด็กขนาดเราจะจับได้ถนัด จากนั้นก็ห่อท่อนไม้นี่ด้วยกระดาษทราย เริ่มจากแบบหยาบๆ ก่อน แล้วก็จะเปลี่ยนเป็นเบอร์ที่ละเอียดขึ้น ก็ขัดกันไปจน...พ่อใช้คำว่า "หมดขนแมว" มองไม่เป็นหรอกค่ะ "ขนแมว" มันเป็นไง จนพอใจถึงจะถึงขั้นตอนลงดินสอพอง ไม่แน่ใจว่าเขาผสมกาวอะไรหรือเปล่า ก็อัดลงให้เนื้อไม้เด่นขึ้นมา ทิ้งไว้ให้แห้ง ก็ขัดแบบเดิมอีก จนพ่อโอเค ถึงจะเริ่มลงชะเล็ก หรือลงวานิช น่ะค่ะ
งานพวกนี้แต่ก่อนเราเบื่อนะคะ พอโตขึ้นถึงรู้ว่า เวลาทำ มันจะฝึกความอดทน และมีสมาธิ ป้าคิดเองตอนนี้บางทีพ่อเขาคงแค่ใช้งานเด็ก...ฮ่าๆๆๆ